Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

keravnos.blogspot.com


Σύμβουλος Γάμου

Γιατί οι γυναίκες αφήνουν τον άνδρα τους

Σύμβουλος Γάμου
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΧΩΡΙΖΟΥΝ ΕΝΑΝ ΑΝΔΡΑ
"νιώθω μόνη και παραμελημένη και αυτό με πληγώνει"
" δεν είμαστε πια φίλοι με τον άνδρα μου"
" με προσέχει μόνο όταν θέλει σεξ"
" ποτέ δεν είναι δίπλα μου ιδιαίτερα μάλιστα τον χρειάζομαι περισσότερο"
" όταν με πληγώνει δε ζητάει ποτέ συγνώμη"
" ζει την ζωή του σαν να μην είναι παντρεμένος, σπάνια με προσέχει"
" είμαστε στο ίδιο σπίτι αλλά ζούμε χώρια, ο καθένας ζει τη ζωή του"
" νομίζω ότι παντρεύτηκα ένα ξένο, δεν τον αναγνωρίζω πια"
" δεν ενδιαφέρεται για ό,τι κι αν κάνω"
Βλέπουμε το εξής παράδοξο φαινόμενο: ενώ οι γυναίκες συνήθως νοιάζονται πιο πολύ για την πορεία του γάμου τους, ενώ διαβάζουν βιβλία κι επισκέπτονται το σύμβουλό τους συχνά, κάνουν τα πιο πολλά παράπονα, όχι μόνο στους πιο κοντινούς και στενούς φίλους αλλά και σε όποιον είναι διαθέσιμος, και βλέπουν το διαζύγιο σαν λύση για να ξεφύγουν απ΄ ένα γάμο σε μεγαλύτερο ποσοστό απ’ ό,τι οι άνδρες.
Γιατί φαίνονται τόσο δυσαρεστημένες με το γάμο τους; Τι ζητούν από τους άνδρες τους; Τι είναι αυτό που τους ενοχλεί τόσο πολύ ώστε προτιμούν να ρισκάρουν το μέλλον της οικογένειας τους φεύγοντας από αυτή;
Γιατί οι γυναίκες αφήνουν το γάμο τους;
Συνήθως οι γυναίκες παραπονιούνται κάπως έτσι:
« δεν νομίζω ότι ποτέ θα καταλάβει ο άντρας μου τι είναι αυτό που με ενοχλεί – δεν κάνει τίποτε για να βοηθήσει να λυθούν τα προβλήματα που έχουμε – εγώ δίνω την μεγαλύτερη προσπάθεια για να μη διαλυθεί το σπίτι μας κι αν τα παρατήσω τότε όλα έχουν τελειώσει ».
Οι άνδρες παραπονιούνται συνήθως κάπως έτσι:
« ο τρόπος που βλέπει τα πράγματα και τα εξηγεί δεν έχει καμία σχέση με το πώς νιώθω πραγματικά εγώ – νιώθω ότι έχει τόσες απαιτήσεις που δεν μπορώ να ανταποκριθώ σε αυτές – δίνω όλο μου τον εαυτό να υποστηρίξω οικονομικά το σπίτι μας, νοιάζομαι για τα παιδιά μας αλλά αυτό δεν αρκεί, άρα γιατί να προσπαθώ; – θέλω να βελτιώσω τη συμπεριφορά μου απέναντί της αλλά δε φαίνεται να το καταλαβαίνει – συνεχώς με κατακρίνει – όταν γκρινιάζει προσπαθώ απλά να την αγνοώ».
Αιτία Διαζυγίου
Οι γυναίκες τους υποβάλλουν αίτηση διαζυγίου σε ποσοστό μεγαλύτερο από αυτό των ανδρών.
Ο πιο συνηθισμένος λόγος που προβάλλει μία γυναίκα σαν αιτία διαζυγίου είναι η "ψυχική κακομεταχείριση" ή αλλίως "συναισθηματική κακοποίηση". Αλλά ο πραγματικός λόγος είναι ότι ενώ ο άνδρας είναι τόσο διαφορετικός από τη φύση του από τη γυναίκα αυτό δεν έχει γίνει αντιληπτό από το ζευγάρι και δεύτερον ότι έχουν αποτύχει να επικοινωνήσουν τις σκέψεις τους και τα πραγματικά τους συναισθήματα.
Ένας άλλος πολύ συχνός λόγος διαζυγίου είναι η « παραμέληση και η αδιαφορία ». Και δε μιλάμε μόνο για συναισθηματική αδιαφορία αλλά και σωματική. Αυτό οφείλεται πολλές φορές στη φύση της δουλειάς του άνδρα.
Το περίεργο είναι ότι οι γυναίκες δε θα αφήσουν τον άνδρα τους τόσο εύκολα όταν ασκεί επάνω τους σωματική βία, όταν είναι αλκοολικός ή άπιστος, όταν διαπράττει οικονομικά εγκλήματα ή για άλλους πολύ σοβαρούς λόγους. Όμως, η αδιαφορία και η έλλειψη φροντίδας είναι γι αυτές τόσο σοβαρή παράβλεψη που τις οδηγεί πολλές φορές στο διαζύγιο.
Η πίεση που ασκεί η κοινωνία μας για την αποφυγή χρήσης λεκτικής και σωματικής κακομεταχείρισης των γυναικών είναι μεγάλη τα τελευταία χρόνια. Έτσι δεν είναι και τόσο δύσκολο να το καταλάβει άνας άνδρας ότι πρέπει να αποφεύγει να χρησιμοποιεί λεκτική και σωματική βία πάνω στη σύζυγό του. Όμως, την παραμέληση και την αδιαφορία δεν είναι εύκολο να την καταλάβει σαν ένα σοβαρό , ίσως τον σημαντικότερο, λόγο διαζυγίου, κάτι που πρέπει να αποφύγει οπωσδήποτε αν θέλει να επιβιώσει ο γάμος του.
Οι περισσότεροι άνδρες βρίσκουν υπερβολικές τις γυναίκες με τα παράπονα που κάνουν. Πιστεύουν ότι ζητάνε πολλά ενώ άλλες γυναίκες θα ένιωθαν πολύ τυχερές αν τους είχαν παντρευτεί και πάντως τους θεωρούν τόσο δεδομένους που δεν εκτιμούν τις προσπάθειες που κάνουν για να τις ευχαριστήσουν.
Οι γυναίκες περιμένουν πολλά ή οι άνδρες προσφέρουν λίγα; Νομίζω ότι οι γυναίκες δεν περιμένουν τελικά τόσα πολλά. Αντίθετα, όταν ένας άνδρας δείχνει ενδιαφέρον για την απογοήτευση που νιώθει η γυναίκα του και ανταποκρίνεται θετικά προς αυτή τότε τα παράπονα σταματούν κι ένας υπέροχος γάμος αρχίζει και πάλι. Πιο συγκεκριμένα, δεν περιμένουν περισσότερη προσπάθεια αλλά αλλαγή στο είδος της προσπάθειας. Τι αναζητούν; Ένα σύντροφο στην ψυχή τους, κάποιον που να μην αγγίζει μόνο το σώμα τους αλλά και την καρδιά τους. Κάποιον που να μπορούν να εμπιστευτούν και που είναι εκεί όταν υπάρχει πρόβλημα. Κάποιον που υπολογίζει τα συναισθήματά τους όταν παίρνει αποφάσεις. Ένα άνδρα που να είναι συναισθηματικά δεμένες μαζί του.
Το σπίτι μας έχει πολλά δωμάτια
Αν παρομοίαζες τη ζωή σου μ’ ένα σπίτι όπου υπάρχουν πολλά δωμάτια – η κουζίνα, το σαλόνι, ένα γραφείο για να δουλεύεις, κρεββατοκάμαρα, δωμάτια των παιδιών, δωμάτιο διασκέδασης, γκαράζ, ίσως κ.α. - σε ποιο από όλα συναντάς πραγματικά τον/την σύντροφό σου; Καθώς καθημερινά ζεις λίγο από το χρόνο σου σε καθένα από αυτά προσπαθώντας να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό, το αγαπητό σου πρόσωπο συμμετέχει ή εσύ αποφασίζεις που θα τον/την συναντήσεις; Τον/την επισκέπτεσαι σ’ ένα συγκεκριμένο δωμάτιο για να καλύψεις τις ανάγκες του/της ή τις δικές σου; Είναι πολύ σκληρό για μία γυναίκα όταν είναι απών απ’ όλη τη ζωή σου να επιθυμείς να τη συναντάς μόνο στην κρεββατοκάμαρα. Επίσης είναι πολύ σκληρό για ένα άνδρα όταν επιθυμείς να βρίσκεσαι σε όλα τα δωμάτια μαζί του εκτός της κρεββατοκάμαρας.
Η ζωή μας δεν είναι ανεξάρτητη από εκείνη του/της συντρόφου μας. Είμαστε δεμένοι σαν ένας άνθρωπος και ό,τι κάνουμε ή δεν κάνουμε τον/την επηρεάζει βαθιά. Έτσι δε μπορούμε να αποκλείουμε ο ένας τον άλλο σε συγκεκριμένα δωμάτια αλλά να είμαστε ενωμένοι και να συμμεριζόμαστε ό,τι μας συμβαίνει ή σκεφτόμαστε. Έτσι ερχόμαστε πιο κοντά καθημερινά όχι μόνο για το σεξ ή την εξασφάλιση αλλά για να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλο και να καλύψουμε τις βαθιές συναισθηματικές του ανάγκες.
Πώς επιτυγχάνεται αυτό;
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι δυνατό να είμαστε όλη την ημέρα μαζί. Το να είμαστε δεμένοι δε σημαίνει ότι χάνεται η προσωπικότητα του καθενός από εμάς, ούτε ότι μηδενίζονται οι επιθυμίες μας ή τα γούστα μας. Αυτό που είναι πάρα πολύ σημαντικό είναι να συζητούν την κάθε τους απόφαση. Έτσι συναντιόμαστε και στην επαγγελματική μας ζωή και στην ψυχαγωγία μας και στα οικονομικά μας. Ανεξάρτητα από το ρόλο του καθενός και την υπευθυνότητα που έχει από την πλευρά του δε μπορεί να ζει ανεξάρτητα σε σχέση με τις αποφάσεις που παίρνει. Με αυτό τον τρόπο αλλάζουν οι προτεραιότητες που θέτουμε και δείχνουμε ότι μας ενδιαφέρουν τα συναισθήματα του αγαπητού μας προσώπου. Αποφεύγουμε κακές συνήθειες που προκαλούν αναστάτωση στη σχέση μας και προγραμματίζουμε το χρόνο μας έτσι που να βρισκόμαστε ποιοτικά καθημερινά.
ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ
Το να συμφωνεί ένα ζευγάρι σε κάθε θέμα που τους αφορά είναι λίγο δύσκολο. Έτσι, ποιος θα πάρει την τελική απόφαση; Ποιος θα έχει την ευθύνη; Αυτός που δεν συμφωνεί θα ακολουθήσει την απόφαση του άλλου με δυσφορία και με μούτρα κι όταν γίνει η στραβοτιμονιά θα τον/την περιμένει στη γωνία για να του/της πει: ‘’ στα έλεγα ‘’;
Είναι πάρα πολύ σημαντικό να μη κάνουμε καμία κίνηση ( εννοείται για θέματα που απαιτείται η συμφωνία) χωρίς να συμφωνούν και τα δύο μέρη με ενθουσιασμό γι αυτό.
Με αυτό τον τρόπο δείχνουμε στον /στην σύντροφό μας ότι υπολογίζουμε τα συναισθήματά του όταν έχουμε να αποφασίσουμε για τη ζωή και των δύο μας. Αποφεύγουμε λοιπόν την κακή συνήθεια να τα κάνουμε όλα μόνοι μας με τη δικαιολογία ότι ο άλλος δε βοηθάει και πολύ σε αυτό αλλά και δημιουργείται συμβατότητα μεταξύ μας. Πριν ενεργήσουμε αυτόνομα και χωρίς να το συζητήσουμε, καλύτερα να σκεφτούμε την αντίδραση του/της παρά να πάμε να τον/την συναντήσουμε στην κρεβατοκάμαρα σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.
Κάποιοι ίσως αναρρωτιούνται τι χρειάζεται ο ενθουσιασμός στη συμφωνία; Δεν αρκεί ότι συμφωνούμε; Eίναι καλό το ζευγάρι να αποφεύγει συμφωνίες που για τον ένα από τους δύο θα είναι καταναγκαστικό έργο ή μία αυτο-θυσία. Χρειάζεται να μάθουμε να υπολογίζουμε τα ενδιαφέροντα του/της συντρόφου μας. Ας συνεχίσουμε να διαπραγματευόμαστε μέχρι να φτάσουμε σε ενθουσιώδη συμφωνία.
Οι περισσότεροι άνδρες διαμαρτύρονται ότι αν επιτρέψουν στις γυναίκες τους να επισκέπτονται όλα τα δωμάτια της ζωής τους ότι θα χάσουν την ελευθερία τους, ότι θα τους χειραγωγούν όπου εκείνες θέλουν. Φοβούνται ότι θα γίνουν η σκιά τους. Αλλά η τακτική της ενθουσιώδους συμφωνίας το εμποδίζει αυτό. Απόλυτη και καλοπροαίρετη συμφωνία σημαίνει ότι δε ρισκάρουμε να γίνουμε δούλος ο ένας του άλλου γιατί αποφασίζουμε από κοινού με χαρά. Έτσι επιτυγχάνεται η ομοψυχία μέσα στο γάμο.
ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ;
Το ζευγάρι εκείνο το οποίο είναι συναισθηματικά δεμένο δε θα δυσκολευτεί να ακολουθήσει αυτή την τακτική γιατί είναι ήδη εκπαιδευμένοι να είναι ευαίσθητοι και γεμάτη φροντίδα στη συμπεριφορά τους. Αλλά όταν το ζευγάρι βρίσκεται σε συναισθηματική απόσταση θα το βρει λίγο δύσκολο στην αρχή. Έχουν συνηθίσει να παίρνουν αποφάσεις που ευχαριστούν τους ίδιους, χωρίς να υπολογίζουν την αντίδραση του/της συντρόφου τους. Αλλά αν το ξεκινήσουν έστω και για μία ημέρα θα ανακαλύψουν πόσο απερίσκεπτα σκέφτονταν καθώς δημιουργούσαν αυτή την απόσταση. Όταν αρχίσουν να απλώνουν αυτή την τακτική της ενθουσιώδους συμφωνίας στη ζωή τους θα γίνει κατανοητό στον έναν για τον άλλο ότι είναι αγαπητοί, ότι νοιάζεται ο ένας για τον άλλο κι έτσι βρίσκονται στο δρόμο της οικειότητας και της συμβατότητας. Το ζευγάρι δένεται συναισθηματικά κάθε μέρα όλο και περισσότερο και καθώς περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο εύκολο. Ο άνδρας ή η γυναίκα πριν πάρει μία απόφαση σκέφτεται πρώτα πώς θα νιώσει ο σύντροφός του/της γι αυτό. Αν χρειαστεί να κάνει ένα απλό τηλεφώνημα θα το κάνει. Ένα βασικό εμπόδιο είναι ο εγωισμός αλλά θα κάνει πολύ καλό στη σχέση μας να τον υπερβούμε. Μία γυναίκα που ο άντρας της την έχει κάνει μέρος όλης της ζωή του δε θα τον αφήσει ποτέ. Δεν νιώθει ξένη αλλά ευπρόσδεκτη και αγαπητή γι αυτόν και οι συναισθηματικές της αποθήκες είναι γεμάτες.
Για το Κέντρο οικογενειακής συμβουλευτικής - family today
Έφη Σαρηγιαννίδου
Προσωπικός & Οικογενειακός Σύμβουλος
Συγγραφέας
Τηλ.: 210 3458444, Κιν.: 6932 094200
Email: infolifemanagement.gr - Site: www.familytoday.gr

ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΚΟ....

keravnos.blogspot.com
28/01/12-anna karo


Εφιαλτη ζω...ξυπνηστε μαι..!!...ονειρο κακο...δεν μπορω να το πιστεψω...δεν μπορω θα τρελαθω.....
ο πονος ειναι μαχαιρι....που μου Καρφωσες  Βαθεια....Φυγε απ τη ζωη 

μου..δεν αξιζεις πια....φυγε απο τη σκεψη μου...βγες απο τη καρδια......
Εισαι το σκοταδι μα θελω μονο φως ..οχι αλλα δακρυα...εγω ειμουνα αλλιως.Φυγε..δεν υπαρχεις πια..ονειρο κακο...που εγω σ αγαπησα ..και μου δωσες..θυμο...θελω να γυρισω ..στον παλιο μου εαυτο.!!...........................Δεν αξιζες..που σε ειχα ..μεσα στην καρδια

 μου.....πηρες μαχαιρι..και το καρφωσες...στα αισθηματα μου....μασκα φορουσες...Θεε μου...τι ειρωνια......λαθος που πιστευα...στην αγνη φιλια....
Με ψεματα τωρα παντου...με δειχνεις ..με δικαζεις...μα για αλλη μια φορα εγω....φωναζω..δεν μ αλλαζεις !! Ειμουν ειμαι και θα ειμαι....μεσ τη ζωη σου αναμνησεις, μα δεν με γνωρισες στ αληθεια...δεν τολμησες γιατι,
γυαλια φορας ψυχη μου...που τα συνηθισες πολυ!!!....
Φευγω...ναι φευγω τωρα πια, δεν θα με παρασυρεις στην δικη σου την τροχια,
δεν κατεβαινω  αλλα σκαλια..
Αντιο φιλε μου ,αντιο,
κι αν τωρα με πονας και στην καρδια σου εχει κρυο.....αυριο θα μαι παρελθον που θα ζητας...
θα μετανοιωσεις που εριξες αγκαθια μες το δρομο....θα θελεις να γυρισεις πισω το χρονο....μα δεν θα χει πια αλλο στενο για να βρεθουμε....κλεινεις τους δρομους πια και θα χαθουμε......
Εφιαλτη ζω ξυπνηστε μαι.....ονειρο κακο........
ο πονος ειναι μαχαιρι....Ξυπναω να σωθω....!!!
                                                                    by:anna karofillaki

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ?

keravnos.blogspot.com

φεβρουαριος 2011(γραφτηκε)-anna karo

Να ναι η ΖΩΗ ενα αστειο;  να ναι μια πλακα του μυαλου;
οπως αυτη στον υπνο μας που ζουμε,
κι οταν ξυπνησουμε εχουμε αισθημα κενου ?
Να ναι η ζωη μια αυταπατη, ενα κρυμμενο μυστικο
να ναι ενα ονειρο μεγαλο; η μηπως ολη η ζωη ενα λεπτο ?
Να ναι απλα μια τιμωρια; να ναι ενα μαθημα ψυχης;
κι εγω μετρω τα χρονια, μα ο χρονος δεν υπαρχει εξαρχης ?
Να ναι λες ενα παιχνιδι αλουνου, κι εμεις τα πιονια;
και λαθος κινησεις να χει κανει; η μηπως τις σωστες !
η λες να ειναι ενα σωμα και εμεις τα κυτταρα μεσα σ αυτο ? 
Να ειν η ζωη μια αντανακλαση, 
αυτου που σκεφτομαι βαθεια στο νου;
και να φτιαχνω μοναχη μου ιστορια, μα οταν πεθανω;
ιδεα αυτη ποιανου?
Na ναι το σωμα μου το ρουχο, που βρηκε η ψυχη για να ντυθει;
και ηρθε να νοιωσει και ν αγγιξει αυτο που λεμε ζωη ?
Να μαι μικρος θεος, κομματι απ το Θεο, κ ηρθα ν αλλαξω κατι?
η ειμαι του Θεου παιδι και πρεπει να παλευω,
γι αυτα που ο Χριστος εχει διδαξει?
Τι ειναι η ΖΩΗ ?
Ειν η ζωη ενα μυστηριο, που θα θελα να μαθω τι και πως ..,
μα η σκεψη οδηγει σε αλλη σκεψη και παραιτουμε ! ..
..οταν πεθανω θα μαθω ετσι κι αλλιως !
Απ ολα αυτα ευχομαι μονο, κατι να υπαρχει μετα,
μετα το θανατο  να μαθω τι και πως !
Θεε μου συγχωραμε που αναρωτιεμαι, 
μα το μυαλο μου δεν μπορει,
δεν μπορει να ησυχασει ...
τι ειναι η Ζωη...???
by:anna karofillaki

ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΑΝ ΕΣΑΣ

keravnos.blogspot.com
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟς 2011(γραφτηκε)-anna karo


Εγω δεν ειμαι σαν εσας,  δεν ψαχνω πλουτοι και χρυσα
δεν ψαχνω Ιστοριες,  δεν ψαχνω αγαπες ψευτικες 
ουτε και φασαριες.
Εγω μιλω με την καρδια, γραμμενα ολα στα ματια
κι αν θελεις ομορφη ζωη, εδω ειναι τα παλατια.
Φυλακα αγγελο εχω εγω, μαζι του συζηταω
οτι ποθισω στη ζωη, απο κεινον το ζηταω.
Εγω δεν ειμαι σαν εσας, δεν ψαχνω δοξα και λεφτα
δεν ψαχνω ουτοπιες, δεν ψαχνω φιλους ψευτικους
ουτε και εμπειριες.
Εγω κοιτω μες την ψυχη, στα ματια σου διαβαζω
στο εδαφος γερα πατω, στ ονειρο δεν δισταζω
δεν ειμαι σαν εσας εγω, σ αλλη μερια κοιταζω
δεν ειμαι σαν εσας, φιλε μου μη μασας
εσυ αλλου κοιτας ..!!
...εγω κοιταω την ουσια....
by:anna karofillaki




Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

ΣΚΕΨΕΙς


keravnos.blogspot.com


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
keravnos.blogspot.com
anna karo 20-2-2019

 -ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ-


Ανατροπες και παλι ανατροπες...Ετσι ειναι η ζωη ..περναμε απο διαφορες καταστασεις,ωριμαζουμε και μαθαινουμε πραγματα για μας κυριως και για τον κοσμο γυρω μας!
Υπαρχει τοσο ψεμα ,τοσο Δηθεν στον κοσμο αυτο....
Βρισκομαι σε πολυ δυσαρεστη θεση αυτο το διαστημα,παρα πολυ δυσκολη θεση.,,ομως παρατηρω,,ΠΑΡΑΤΗΡΩ τα παντα γυρω μου....κυριως βλεπω συμπεριφορες...δεν θυμωνω ,δεν λυπαμαι,δεν αντιδρω,,,,μονο που λιγη απογοητευση δεν την απεφυγα,,,..ισως επειδη ειμουν διαφορετικη σε αναλογη περιπτωση .Επισης ενδιαφερομουν αληθινα,οχι ψευτικα.
Σκεφτομαι πως ποτε δεν ξερουμε τι μπορει να περναει ο συνανθρωπος μας,,ο διπλανος μας,,σκεφτομαι πως σιγουρα ο καθε ανθρωπος σηκωνει το δικο του σταυρο,...σιγουρα...ομως με το να κοιταει ο καθενας μονο τον δικο του σταυρο και να σκεφτεται πως ειναι βαρυς, θα μπορουσε να δει και τον διπλανο του,να δει αν ζηταει βοηθεια  και αν μπορει να βοηθησει με οποιον τροπο,...αυτη ειναι μια σκεψη μου,ειναι μια πεποιθηση μου...μια αληθεια.
Η δυσκολη κατασταση στην οποια βρισκομαι απο την οποια παλευω και θα βγω και η παρατηρηση εξωτερικη και εσωτερικη ,σιγουρα με πεισμωνει ,με δυναμωνει παροτι ποναει  σιγουρα θα με βγαλει πιο σοφη.Ομως...ομως σε καμια περιπτωση δεν θα επιτρεψω να με αλλοιωσει..!!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
26/04/11-anna karo
Νομζω πως οταν ενωνονται δυο ανθρωποι σε μια ζωη, οταν ενωνουν τις αυρες τους φτιαχνουν ενα δικο τους συμπαν.
Οταν συναναστρεφομαστε μ εναν ανθρωπο μπαινουμε στο δικο του διαφορετικο συμπαν.Γι αυτο με καποιον νοιωθουμε ελευθεροι,με αλλον αβολα,με αλλον χαρουμενοι,με αλλον δεν αντεχουμε κτλ.
Οταν ταιριαζουν οι σκεψεις μας τοτε οι κοσμοι μας ειναι πιο συμβατοι.Διαφορετικα δυσανασχετουμε,δεν χαιρομαστε κτλ.
Οταν διαλεγουμε το ταιρι μας ,ειναι σαν να διαλεγουμε σε ποιο συμπαν σε ποιο κοσμο θα ζησουμε !Σκεφτειτε το λιγο.Δεν νοιωθατε διαφορετικα με καθε ανθρωπο που ειχατε σχεση?Με καποιον στον πλανητη στοργη,με αλλον στονπλανητη ελευθερια,πλανητη χαρας,πλανητη αγχους,φοβου,κτλ.
ΔΙΑΛΕΞΤΕ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΣΑς ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ....!!

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

19/01/12-anna karo
ΠΑΝΤΑ...παντα να ακουτε και τις δυο πλευρες πρωτα και μετα να βγαζεται τα συμπερασματα σας.....τα δικα σας συμπερασματα......οχι αυτου που συμπαθειται περισοτερο....γιατι....μπορει και να του κανεται κακο...Η αληθεια ειναι το να ξερεις και τις δυο πλευρες και να εχεις δικη σου αποψη.....αν ξερεις τη μια πλευρα μονο οτι και να σκεφτεις οτι και να πιστεψεις ειναι  ψεμα.



------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
15/10/11-anna karo
Ξερεις ποιο ειναι το περιεργο μ εμενα..?? Οτι δεν στεναχωριεμαι για μενα,οχι δεν κλαιω γι αυτο...δεν στεναχωριεμαι που με προσβαλες,δεν στεναχωριεμαι που με υποτιμησες,που με εκανες ενα με τη γη...Ναι με πειραζει,δεν το αντεχω,μα το περιεργο ειναι πως αυτα τα δακρυα ειναι επειδη σε βλεπω ετσι...μες το αγχος,στη δυσπιστια..ειλικρινα δεν θελω να εισαι ετσι και με στεναχωρει που λες οτι εγω σου το προκαλω...Τι να κανω? δεν θελω εξαιτιας μου να αγχωνεσαι ετσι,δεν θελω να σου κανω κακο....Μα πως να σου το πω...αν με πιστευες λιγακι,αν χαλαρωνες λιγο...αν με κοιταζες απο αλλη μερια,με λιγη Πιστη,λιγη αγαπη......ισως...δεν ξερω ισως να ηταν ολα αλλιως..!!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Το μεγαλυτερο κατορθωμα του ανθρωπου,ειναι να μπορει να επιβληθει στον εαυτο του.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                       ...................... By :  anna karofillaki ...........................

....η δυναμη του μυαλου.......

keravnos.blogspot.com

Κι όμως, το παρακάτω κείμενο, μπορείς να το 


διαβάσεις.!!! 


Μόλις φτάσεις στην 3η σειρά, θα το διαβάζεις πολύ

άνετα.... ( js ) ... 7H15 M3554G3 53RV35 7O PR0V3 H0W 


0UR M1ND5 C4N D0 4M4Z1NG 7H1NG5! 1MPR3551V3 


7H1NG5! 1N 7H3 B3G1NN1NG 17 WA5 H4RD BU7 N0W, 0N 


7H15 LIN3 Y0UR M1ND 1S R34D1NG 17 4U70M471C4LLY 


W17H 0U7 3V3N 7H1NK1NG 4B0U7 17, B3 PROUD! 0NLY 


C3R741N P30PL3 C4N R3AD 7H15. PL3453 F0RW4RD 1F U 


C4N R34D 7H15.........!!!

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Η Ασθένεια Δεν Υπάρχει

keravnos.blogspot.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕΤΟ.........ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.....................και βγαλτε τα συμπερασματα σας..!!!


Γνωρίζουμε περισσότερα για τις αιτίες της σωματικής-ψυχικής αρρώστιας, παρά για τις αιτίες της σωματικής-ψυχικής υγείας. Παρ όλο που τα επίσημα ιδρύμαα ονομάζονται κατ ευφημισμόν  “υγείας.. κάτι”, εν τούτοις δεν γνωρίζουν και πολλά για την υγεία και η ασχολία τους είναι κυρίως για την ασθένεια. Συγκατοικούμε παρέα με εκατομμύρια μικροοργανισμούς εχθρικούς προς την υγεία μας. Αλλά γνωρίζουμε πως ένα άτομο μπορεί να υποφέρει από μια απλή και ήπια “κρίση πεπτικού έλκους”, μια διαταραχή που θεωρείται και επίσημα, ως ψυχοσωματική, όπως και οι περισσότερες συνηθισμένες, καρδιακή προσβολή, αποπληξία, καρκίνος και άλλες.
Εν τούτοις κάποιος μπορεί να συνέλθει από το πεπτικό έλκος και να μην ξανά αρρωστήσει ποτέ του. Κάποιος άλλος να έχει επανειλημμένες κρίσεις και να καταντήσει ανάπηρος, και κάποιος άλλος μπορεί να εκδηλώσει μια κεραυνοβόλο υποτροπή και να πεθάνει από την πρώτη κρίση. Η ασθένεια είναι η ίδια αλλά η έκβαση της είναι εντελώς διαφορετική, Γιατί; Δεν έχουν οι επιστήμονες καμία απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Λένε απλώς πως “άτομα μιας ορισμένης προσωπικότητας έχουν διαφορετικά είδη δυσκολίας να αντιστέκονται στην διαταραχή”. Όχι και πολύ επιστημονική απάντηση έτσι;
Όλοι οι επιστήμονες, άλλοι φανερά και άλλοι κρυφά, ανάλογα με το από ποιον πληρώνονται, λένε πλέον πως όλες οι διαταραχές ακόμη και τα λεγόμενα ατυχήματα, είναι ψυχοσωματικές. Ότι ο ψυχισμός εμπλέκεται με κάποιον τρόπο, που δεν είναι ακριβώς γνωστός, στην αιτιολογία των ποικίλων αστοχιών του συστήματος αντίστασης. Το εκπληκτικό δεν είναι αυτές οι αστοχίες του συστήματος αντίστασης, αλλά ότι το σύστημα αντίστασης λειτουργεί τόσο καλά.
Κανονικά θα έπρεπε αν είχαμε φαγωθεί ζωντανοί από σκουλήκια, βακτηρίδια, πνιγεί από τα λίπη και τους θρόμβους, διαβρωθεί από τα οξέα. Το αξιοσημείωτο δεν είναι το ότι αρρωσταίνουμε και πεθαίνουμε αλλά ότι δεν αρρωσταίνουμε πολύ συχνά και δεν πεθαίνουμε  πολύ γρήγορα. Κάποιος ή κάτι φαίνεται να ελέγχει αυτή την διαδικασία που βρίσκεται πολύ πέρα από κάθε λογική ή φανταστική εξήγηση. Η επιστήμη πάντως δεν έχει απολύτως καμία απάντηση σε αυτό. Διάβασε ένα απόσπασμα  από βιβλίο του Jean-Jacques CREVECOEUR  και ας μην βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα, πρώτον γιατί είναι αδύνατον στην υπάρχουσα κατάσταση σου και δεύον γιατί θα σε ξεβολέψει πολύ από τις γνωστές σου συνήθειες που μέσα τους παραπαίεις. Απλά διάβασε και χρησιμοποίησε τις πληροφορίες ως εφαλτήριο περαιτέρω δράσης.

«{Είναι πιο εύκολο να βγάλει φτερά και να πετάξει ο άνθρωπος, παρά να αλλάξει τις συνήθειες του. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την τάση να αντιστέκονται στις αλλαγές, να τις πολεμούν, να μην είναι δεκτικοί στις καινοτομίες καταναλώνοντας για αυτό ένα τεράστιο κομμάτι από την ενέργειά τους. Αυτό είναι γνωστό από παλιά. Ισχύει για όλους και ακόμη περισσότερο για τους επιστήμονες, που δεν θα μπορέσουν ποτέ να αποδεχθούν τις νέες θεωρίες, επειδή αυτές θα αντιπροσωπεύουν πάντα απώλεια ισχύος, χρήματος και γοήτρου για εκείνους που αποτελούν το επιστημονικό κατεστημένο.
Όταν άρχισα τις σπουδές μου στις φυσικές επιστήμες ήμουν πεπεισμένος ότι θα ερχόμουν σε επαφή με την λαμπρή ομάδα των ανδρών και των γυναικών που αφιερώνουν όλη τους τη ζωή στην αφιλοκερδή έρευνα της αλήθειας και της γνώσης, με απώτερο στόχο να φέρουν την ευτυχία σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Εκείνη την εποχή νόμιζα ότι η επιστημονική διαδικασία βασιζόταν αποκλειστικά σε αντικειμενικά γεγονότα και ότι οι επιστήμονες επεδίωκαν ακούραστα να αναδείξουν τις σχέσεις αιτίας και αιτιατού που παρατηρούνται ανάμεσα στους διάφορους παράγοντες. Πίστευα επίσης ότι οι ερευνητές είχαν ανοιχτό μυαλό, ήταν ανοιχτοί στον διάλογο, αναθεωρούσαν συνεχώς τις διάφορες υποθέσεις και αποδεχόντουσαν την αντιπαραβολή απόψεων.
Αφού αφιέρωσα 5 χρόνια της ζωής μου σ’ αυτόν τον κόσμο αποφάσισα να τον εγκαταλείψω, ευτυχής που είχα διαμορφωθεί με τρόπο αυστηρό και κριτικό από εξαιρετικούς δασκάλους αλλά και απογοητευμένος από την αδιαλλαξία, τη στενοκεφαλιά, τις απάτες, το κυνήγι των δημοσιεύσεων και την υποδούλωση των επιστημόνων στους χορηγούς τους. Δεν είχα υποπτευθεί, τότε, ότι στον ιατρικό κόσμο, που υποτίθεται ότι είναι στην υπηρεσία της ζωής και της υγείας, οι προστριβές ήταν ακόμη πιο σκληρές και βίαιες.............
...........................................................................................................................................
.............................................................................................................................................

Γιατί η ιατρική βρίσκεται σε αδιέξοδο;
....................................................................................................................
.....................................................................................................................
Έτσι, εκείνοι που υποτίθεται ότι ενσωμάτωναν όλες τις ελπίδες της ανθρωπότητας μου έδιναν ξαφνικά την εντύπωση εκφοβισμένων προλετάριων,ξεπουλημένων και στο έλεος κάποιου ιατροφαρμακευτικού βιομηχανικού συμπλέγματος, που αποφάσιζε όχι μόνο το τι είναι σωστό ή καλό για την υγεία των ατόμων, αλλά και το τι πρέπει να παραχθεί και να νομιμοποιηθεί επιστημονικά, ώστε να αυξήσει τα κολοσσιαία οφέλη τους.
Εν τω μεταξύ, πολλές στατιστικές αποδείκνυαν αυτό που οι ερευνητές συνάδελφοί μου μου είχαν ήδη ανακοινώσει. Ανάμεσα στο1970 και το1990 έχει παρατηρηθεί στατιστικά ότι αυτοί που προσβάλλονται από σοβαρές ασθένειες (καρδιαγγειακές, καρκινώδεις, εκφυλιστικές, αυτοάνοσες, κ.λ.π.) είναι κατά πέντε χρόνια νεώτεροι από παλαιότερα Κατά την ίδια περίοδο, η εκδήλωση κάποιων ασθενειών (το ετήσιο ποσοστό εμφάνισής τους), αυξήθηκε κατά 3 έως 10 φορές.
  • Κανένα πραγματικό φάρμακο δεν έχει βρεθεί για τον καρκίνο, το έιτζ, τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Οι αλλεργίες έχουν κυριολεκτικά εκραγεί μέσα σε 20 χρόνια. Τα περισσότερα από τα αντιβιοτικά είναι πλέον αναποτελεσματικά καθώς η αντίσταση των προσαρμοσμένων πια βακτηριδίων αυξάνεται! Τα εμβόλια αμφισβητούνται όλο και περισσότερο, όχι μόνο εξαιτίας των παρενεργειών τους, αλλά κυρίως εξαιτίας του ότι αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο (από τις στατιστικές που δυστυχώς αποκρύβονται από τα μάτια του μεγάλου κοινού), ότι η αποτελεσματικότητά τους είναι μόνον υποθετική. Παρά την καθαρή αύξηση των δαπανών για την υγεία, η ποιότητα της ζωής και της υγείας του ανθρώπου στις χώρες της δύσης έχει επιδεινωθεί.
  • Από τότε οι πολυάριθμες μελέτες μου, οι συνομιλίες μου με κάθε είδους θεραπευτές και οι προσωπικές μου εμπειρίες με έκαναν να καταλάβω γιατί η ιατρική, όπως είναι σήμερα, όχι μόνο βρίσκεται σε αδιέξοδο, αλλά επίσης και σε λάθος δρόμο. Έχω ακόμη καταλάβει ότι βασική αιτία αυτής της συλλογικής επιδείνωσης της κατάστασης υγείας στον πλανήτη είναι η μέθοδος που χρησιμοποιεί η ιατρική. Επομένως έχουμε απομακρυνθεί πολύ από τη συμβουλή που έδινε στους μαθητές του ο Ιπποκράτης: “Προ πάντων, μην βλάπτετε”….....
  • ........................................................................................................
  • .........................................................................................................
  • Η ασθένεια δεν είναι πια αυτό που ήταν.
    Εάν η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική; Και εάν τα φαινόμενα παραπλανούν; Και εάν υπάρχει η πιθανότητα, αντιστρέφοντας τα αξιώματα, να εξηγηθούν καλύτερα τα αποτελέσματα όλων εκείνων των “παράλληλων” προσεγγίσεων, από τις οποίες επωφελούνται εκατομμύρια ασθενών και οι οποίες δεν έχουν αναγνωριστεί από την επίσημη επιστημονική ιατρική;
    Σας προσκαλώ να εξερευνήσετε μαζί μου αυτήν την αντίθετη άποψη και να την δεχτείτε ως μια υπόθεση εργασίας για σκέψη και έρευνα και όχι ως μια οριστική αλήθεια. Και εάν κάτι από αυτά που εγώ διαισθάνομαι λέει κάτι μέσα σας, σας προσκαλώ να μην παραμείνετε στην απλή ανάγνωση του άρθρου αλλά να ερευνήσετε το θέμα, εμβαθύνοντας. Ας το γλεντήσουμε, λοιπόν, ξαναγράφοντας τα κλασικά αξιώματα της ιατρικής μου …
    ........................................................................
    Νέο αξίωμα αρ. 1:
    • Η ασθένεια δεν υπάρχει, δεν είναι κάτι το μοιραίο και αναπόφευκτο και δεν είναι απαραίτητο να την εξαφανίσουμε.
    Σύμφωνα με πολλές παραδοσιακές αντιλήψεις, η ασθένεια δεν υπάρχει. Μόνο ο ασθενής υπάρχει και σε αυτόν πρέπει να επικεντρωθεί η προσοχή του γιατρού ή του θεραπευτή.
    ...............................................................................................................
    .................................................................................................................................................... 
    Νέο αξίωμα αρ. 2:
    • Όταν εμφανίζονται συμπτώματα (πόνοι, ερυθήματα, πυρετός, σπυριά, εξανθήματα, διάρροιες, εμετοί, κ.λπ.), αυτό είναι σημάδι ότι το σώμα αρχίζει να αποκαθιστά την ισορροπία του.
    Έχω συναντήσει αυτήν την σύλληψη τόσο στην ομοιοπαθητική, τον βελονισμό, την οστεοπαθητική, όσο και στη Νέα Ιατρική του γιατρού Ρίκε Γκέερτ Χάμερ (Γερμανία), στην Ολιστική Βιολογία των Ζωντανών Υπάρξεων του γιατρού Κλωντ Σαμπά (Γαλλία) και σε άλλες ακόμη προσεγγίσεις. Για να το κατανοήσουμε αυτό, ας πάρουμε μια δεύτερη πολύ απλή μεταφορά. Ας συγκρίνουμε το σώμα μας (το ζωντανό) με ένα σπίτι (κατοικημένο). Η ζωή στο σπίτι παράγει κανονικά μια κάποια ποσότητα σκουπιδιών, καθημερινώς.
    Φανταστείτε ότι κάποιος δημοτικός νόμος σας απαγορεύει να βγάλετε τον σκουπιδοτενεκέ σας στο πεζοδρόμιο μέχρι να έρθει νεότερη διαταγή. Αποφασίζετε τότε να τα αποθηκεύσετε μέσα σε ένα δωμάτιο. Μερικές εβδομάδες αργότερα, και ενώ η απαγόρευση πάντα ισχύει, ένα δεύτερο και μετά ένα τρίτο δωμάτιο χρησιμοποιείται για τα σκουπίδια, που προκαλούν μια όλο και περισσότερο αφόρητη μυρωδιά στο εσωτερικό του σπιτιού. Σε αυτό το στάδιο, μπορούμε να πούμε ότι το σπίτι σας έχει χάσει την ισορροπία του, την αρμονία του: είναι μολυσμένο και δηλητηριασμένο.
    Μην αντέχοντας πια, ας φανταστούμε ότι αποφασίζετε να βγάλετε έξω τους σκουπιδοτενεκέδες σας, παρά την απαγόρευση. Κάνοντάς το αυτό εκδηλώνετε τη θέλησή σας να αποκαταστήσετε την ισορροπία μέσα στο σπίτι, σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Αρχίζει λοιπόν το σπίτι να επανέρχεται σε κατάσταση υγείας… Όμως, οι γείτονές σας ή η δημοτική αστυνομία δεν το βλέπουν καθόλου με το ίδιο μάτι: σύντομα, κάποιοι επεμβαίνουν και όχι μόνο επαναφέρουν τους σκουπιδοτενεκέδες μέσα στο σπίτι σας, αλλά επιπλέον καρφώνουν μερικές σανίδες στις πόρτες και στα παράθυρα του ισογείου, για να σας αποθαρρύνουν από το να επαναλάβετε την πράξη σας.
    Για να επιστρέψουμε στο σώμα, κατά την περίοδο που η ανισορροπία εγκαθίσταται μέσα μας βαθμιαία (επώαση της μόλυνσης, συσσώρευση τοξινών, ανάπτυξη κάποιου όγκου, εκφυλισμός κάποιου οργάνου, μυός ή του αίματος, κ.λ.π.), η ασθένεια είναι αθόρυβη, ανώδυνη, α-συμπτωματική. Κάποιοι μιλούν για ψυχρή ασθένεια …
    Αντιθέτως, όταν το σώμα “αποφασίσει” (θα δούμε αργότερα το γιατί) να αποκαταστήσει την ισορροπία του, θα προσπαθήσει να ξεφορτωθεί τη μόλυνση ή τις τοξίνες, να αποσυνθέσει τον όγκο ή να επισκευάσει το όργανο που έχει προσβληθεί, τον μυ ή το αίμα. Σε αυτήν την περίπτωση, το σώμα βγάζει τους σκουπιδοτενεκέδες του (πυρετός, σπυριά, εξανθήματα κ.λπ.). Η ασθένεια αρχίζει να “μιλάει”, εμφανίζονται πόνοι, εκδηλώνονται συμπτώματα. Αυτή είναι η θερμή ασθένεια …
    Η εμφάνιση των συμπτωμάτων είναι σημάδι ότι το σώμα αρχίζει να αποκαθιστά την ισορροπία του.Αυτό που εκπλήσσει και προκαλεί σύγχυση με αυτήν την άποψη, είναι ότι αυτό που αποκαλούμε «ασθένεια» θα πρέπει σχεδόν πάντα να ερμηνεύεται ως αρχή της θεραπείας. Όμως, κάνουμε το ανάποδο.
    Νέο αξίωμα αριθμ. 3:
    • Η θεραπεία μιας ασθένειας συνίσταται στο να ακούσουμε τα συμπτώματά της και να τα δούμε σαν ενδεικτικές πινακίδες του δρόμου που πρέπει να ακολουθήσουμε για να θεραπευθούμε.
    Όσο και αν φαίνεται περίεργο, φαίνεται καθαρά ότι το αξίωμα αυτό είναι η λογική συνέπεια της άποψης που αναπτύχθηκε στο αξίωμα αριθμό. 2. Τα συμπτώματα, όχι μόνο είναι οι σκουπιδοτενεκέδες που το σώμα προσπαθεί να εκκενώνει τακτικά για να βρει την ισορροπία του, αλλά συγχρόνως μας δείχνουν και αυτό που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε για να βοηθήσουμε τον οργανισμό να επιτύχει πλήρως αυτήν την ισορροπία.
    Εάν δεν έχουμε καθόλου υπερένταση, εάν το επίπεδο ζωτικής ενέργειας μέσα μας είναι υψηλό, πιθανώς το σώμα μας θα έχει αρκετές δυνάμεις για να βγάλει έξω μόνο του όλους τους σκουπιδοτενεκέδες του, όποτε θα του είναι απαραίτητο. Όμως συχνά είναι κουρασμένο…
    Αρχίζει επομένως την εργασία, βγάζει έξω τους πρώτους σκουπιδοτενεκέδες, αλλά δεν προλαβαίνει να τους βγάλει όλους. Σε αυτήν την περίπτωση, όλα συμβαίνουν σαν η ταχύτητα με την οποία γίνεται η εκκένωση να ήταν πολύ μικρή σε σχέση με την ταχύτητα με την οποία γεμίζει με νέους σκουπιδοτενεκέδες. Αυτή είναι η κατάσταση που ονομάζουμε χρόνια ασθένεια, η οποία δεν σταματάει να εκφράζεται και ψάχνει την ισορροπία που δεν επιτυγχάνεται ποτέ............
    .............................................................................................................................................
    ...............................................................................................................................................
    Νέο αξίωμα αριθμ. 4:
    • Η ασθένεια είναι κάτι το πολυδιάστατο, και συνδέεται με μια περίπλοκη και συστημική πραγματικότητα στοιχείων, που βρίσκονται σε μόνιμη αλληλεπίδραση μεταξύ τους.
    Η ιατρική είναι βασισμένη σε ένα διπλό αξίωμα που στηρίζεται στο διαχωρισμό του σωματικού από το ψυχικό. Πρώτον, θεωρεί ότι εάν ένα φαινόμενο εκδηλώνεται στο σωματικό επίπεδο, αυτό συμβαίνει επειδή είναι φαινόμενο που αφορά το σώμα. Δεύτερον, όταν έχει προσβληθεί ένα συγκεκριμένο όργανο, ως αιτία θεωρείται η κακή λειτουργία του οργάνου.
    Όμως, στην καθημερινή μας εμπειρία παρατηρούμε ότι μια άσχημη ψυχολογική κατάσταση, μια άσχημα βιωμένη διαπροσωπική σύγκρουση, η απώλεια του νοήματος της ζωής, ένα φιλοσοφικό δίλημμα, η υπερένταση της καθημερινής ζωής, όλα αυτά, επηρεάζουν έντονα την σωματική μας υγεία. Αντιστρόφως, σωματικές διαταραχές μπορούν να μας εμποδίσουν να αισθανόμαστε καλά μέσα μας, μπορεί να μας κάνουν να χάσουμε την πίστη μας ή να μας κατακρημνίσουν σε βαθιά κρίση. Το να προσπαθείς να θεραπεύσεις κάποιον άνθρωπο διαχωρίζοντας την σωματική, την ψυχική, την κοινωνική και την πνευματική του διάσταση, μου φαίνεται ότι προέρχεται από αδυναμία αντίληψης που είναι αναποτελεσματική αλλά και επιβλαβής. Δηλαδή το σωματικό επηρεάζει το ψυχικό, όπως και το ψυχικό επηρεάζει το σωματικό.
    Επιπλέον, ακόμα και αν περιοριστούμε αυστηρά στη σωματική σφαίρα, η κινεζική ιατρική, η ομοιοπαθητική, η οστεοπαθητική αλλά ακόμη και άλλοι κλάδοι όπως η ορθοδοντική, η (etiopathie), η ολιστική ιατρική, μας έχουν δείξει ότι η ανισορροπία κάποιου ιδιαίτερου οργάνου, προκαλείται συχνά από την ανισορροπία κάποιου άλλου οργάνου. Δεν είναι σπάνιο το γεγονός, οι ιγμορίτιδες να θεραπεύονται απελευθερώνοντας τις τοξίνες τους στο συκώτι, ο πόνος της ράχης να ανακουφίζεται με ξεμπλοκάρισμα των εντέρων, οι πονοκέφαλοι να εξαλείφονται με ανάταξη του κόκκυγα ή τα προβλήματα των γονάτων να ρυθμίζονται με αναπροσαρμογή του κλεισίματος των σαγονιών … Και πάλι, δεν πρόκειται να βρούμε την λύση στο πρόβλημα επιτιθέμενοι στο ίδιο το όργανο. Θα ήταν περισσότερο πρόσφορο να επανεισαγάγουμε στην ιατρική την ολιστική και συστημική θεώρηση ώστε να μπορέσουμε να ενεργήσουμε πιο αποτελεσματικά..............................
    ......................................................................................................................
    Νέο αξίωμα αριθμ. 5:
    • Οι παθογόνοι παράγοντες δεν είναι εχθροί της υγείας, αλλά σύμμαχοί της. Οι καρκινογόνοι παράγοντες δεν είναι υπεύθυνοι για τον καρκίνο (εκτός από το 1% των περιπτώσεων). Αλλεργιογόνοι παράγοντες δεν υπάρχουν.
    Θα χρειαζόμουν πολύ περισσότερο χώρο για να τα αποδείξω αυτά με επιστημονικό και λεπτομερή τρόπο. Στη συνέχεια, όμως, όταν θα ασχοληθώ με τις εργασίες του γιατρού Χάμερ και του γιατρού Σαμπά, θα καταλάβετε καλύτερα γιατί το αξίωμα αυτό αποτελεί λογική συνέπεια της θεώρησης για την υγεία και την ασθένεια που παρουσιάζεται στο άρθρο αυτό.
    Προς το παρόν, ας χρησιμοποιήσουμε μια τρίτη μεταφορά. Όταν συμβαίνει ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα, στον τόπο του ατυχήματος παρατηρείται συχνά η παρουσία αστυνομικών, χωροφυλάκων, οδηγών ασθενοφόρου, πυροσβεστών ή γιατρών. Αυτό είναι γεγονός. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις συχνά καλούνται δημοσιογράφοι για να καλύψουν το γεγονός. Γενικά, εκτός και αν έχουν ιδιαίτερες πηγές πληροφοριών, οι ανταποκριτές φθάνουν μετά το ατύχημα και μετά τις δυνάμεις της αστυνομίας και των πρώτων βοηθειών.
    Εάν δεν γνώριζαν την πραγματικότητα, παρατηρώντας κάθε φορά το ίδιο πράγμα, οι δημοσιογράφοι θα μπορούσαν να συμπεράνουν, με καλή πίστη, ότι οι αστυνομικοί, οι χωροφύλακες, οι οδηγοί ασθενοφόρου, οι πυροσβέστες και οι γιατροί είναι η αιτία όλων των ατυχημάτων που συμβαίνουν στους δρόμους ! Και στατιστικά, μια και θα βασίζονταν μόνο στις εκ των υστέρων παρατηρήσεις τους, θα είχαν σχεδόν πάντα δίκιο !
    Φυσικά, θα μου πείτε ότι αυτό είναι ένα χονδροειδές σφάλμα λογικής, εφόσον το ατύχημα έχει προηγηθεί της άφιξης των πρώτων βοηθειών, και όχι το αντίστροφο. Φανταστείτε για μια στιγμή ότι το ίδιο συμβαίνει και με αυτό που αποκαλούμε ασθένεια. Ξέρουμε ήδη ότι όταν εμφανίζεται κάποιο σύμπτωμα, γεγονός που θεωρείται ότι αποτελεί την αρχή της ασθένειας, στην πραγματικότητα αρχίζει η διαδικασία του καθαρισμού, της επαν-εξισορρόπησης και της θεραπείας ( εάν το σώμα μας δεν έχει αρκετή ενέργεια για να βρει εντελώς την ισορροπία του, εξαντλείται μέσα σε αυτήν την προσπάθεια και δεν εκπληρώνεται ποτέ η θεραπεία του. Αυτή είναι και μια από τις αιτίες για τις οποίες πεθαίνουμε εξαιτίας της “ασθένειας”).
    Το οποίο σημαίνει ότι όταν αρχίζει να φαίνεται κάτι (στο μεταφορικό παράδειγμα του σπιτιού, η έξοδος των σκουπιδοτενεκέδων), αυτό γίνεται επειδή πολλά αόρατα πράγματα έχουν συμβεί ήδη προηγουμένως (η συσσώρευση των σκουπιδοτενεκέδων στο εσωτερικό του σπιτιού). Μερικοί ερευνητές αναγνωρισμένοι για την αποτελεσματικότητά τους ως θεραπευτές, έχουν αποδείξει ότι οι ιοί, τα βακτηρίδια και οι μύκητες κινητοποιούνται από το σώμα (με διαταγή του εγκεφάλου) τη στιγμή που αρχίζει η επανεξισορρόπηση, για να βοηθήσουν να εκπληρωθεί η διαδικασία. Είτε για να φέρουν υλικά για να επανοικοδομήσουν τα κύτταρα που βλάπτονται, είτε για να εκκενώσουν τα κύτταρα που αχρηστεύονται.......................................................
    ............................................................................................................
    Όσον αφορά τους καρκινογόνους παράγοντες, διάφορες έρευνες έχουν δείξει ότι μόνο στο 1% των περιπτώσεων οι καρκίνοι προκλήθηκαν από αυτούς. Είναι η περίπτωση της έκθεσης σε ραδιενέργεια ή σε κάποιες πολύ τοξικές ουσίες σε ισχυρή δόση. Αντιθέτως, το 99% των άλλων καρκίνων οφείλονται σε παράγοντες έντονου στρες (βίαια ψυχολογικά σοκ που βιώνονται, χωρίς να εκφράζονται βιολογικά – οργανικά), συνδέονται δε συχνά με έντονες εσωτερικές συγκρούσεις που δεν έχουν λυθεί ψυχολογικά. Ο γιατρός Χάμερ ήταν ο πρώτος που το έδειξε αυτό με επιστημονικό τρόπο, σε περισσότερες από 8.000 περιπτώσεις καρκίνου. Η αξία του έγκειται στο ότι μπόρεσε να δείξει ότι η ανάπτυξη του καρκίνου έγινε σύμφωνα με κάποιους πολύ ακριβείς και αμετάβλητους νόμους. Θα το δούμε αυτό αργότερα.
    Τελικά, οι αλλεργιογόνοι παράγοντες είναι δημιούργημα της φαντασίας,ανάλογο με εκείνο που θέλει τους αστυνομικούς και τους άλλους να προκαλούν τα ατυχήματα. Όλες οι αλλεργίες, χωρίς εξαίρεση, είναι στην πραγματικότητα διαδικασία θεραπείας μιας τεράστιας εσωτερικής σύγκρουσης αποχωρισμού (αφού είναι κάτι που εκδηλώνεται: σπυριά, δερματικά εξανθήματα, αναπνευστικές δυσκολίες).
    Νέο αξίωμα αριθμ. 6:
    • Η γενετική αντανακλά την κατάσταση της υγείας του σώματος και δεν είναι η υγεία αυτή που αντανακλά την γενετική αιτιοκρατία (γενετικό ντετερμινισμό)...........................................
    • .......................................................................................................................................................
    • Σύμφωνα με την ίδια αρχή, που ισχύει και στο προηγούμενο αξίωμα, η αγχωτική κατάσταση, το στρες είναι αυτό που προηγείται. Αυτό προκαλεί μια λίγο πολύ βαθιά και διαρκή ανισορροπία στον οργανισμό και στο άτομο. Τότε γίνεται μια γενετική αλλαγή για να απεικονισθούν τα νέα δεδομένα της κατάστασής μας, μέσα στη δομή του DNA μας. Αυτό μοιάζει σαν η γενετική κληρονομιά μας να έχει αναλάβει ως αποστολή την παράδοση, την απομνημόνευση όλης της ιστορίας μας, για να διαβιβάσει την πληροφορία, στο μέλλον του ατόμου και του είδους του.
      Το να πιστεύουμε επομένως ότι το συγκεκριμένο χρωμόσωμα είναι υπεύθυνο για την συγκεκριμένη ασθένεια είναι, για μια φορά ακόμα, σα να διαβάζουμε αντίστροφα την χρονική αλυσίδα των γεγονότων. Επομένως το να συμπεραίνουμε ότι αντικαθιστώντας κάποιο «παθογόνο» χρωμόσωμα με ένα «υγιές» μπορούμε να εξαφανίσουμε την ασθένεια, είναι σα να λέμε ότι, καταστρέφοντας τη φωτογραφία (τη μνήμη) κάποιου ατυχήματος, ακυρώνεται το ατύχημα ή επισκευάζεται η ζημιά. Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι με παρόμοιο συλλογισμό οι γενετιστές, που μας υπόσχονται θαύματα (όπως άλλοι έκαναν με τον καρκίνο σαράντα χρόνια νωρίτερα), εμπλέκονται σε μια νέα μορφή αναθεωρητισμού, σχετικά με τα κύτταρα όμως αυτή τη φορά: “Εάν σβήσω τη μνήμη κάποιου γεγονότος, σβήνω το γεγονός.” Αυτή είναι η βάση στην οποία στηρίζονται οι επενδύσεις δισεκατομμυρίων που γίνονται σήμερα στην γενετική…
      Νέο αξίωμα αριθμ. 7:
      • Δεν σώζεται η ζωή του ασθενούς αφαιρώντας του ένα όργανο.
      Διαβάζοντας αυτό το τελευταίο αξίωμα, σε συνδυασμό με όλα τα προηγούμενα, θα καταλάβετε ότι αυτό που ευρέως αποκαλείται ασθένεια δεν είναι παρά η έκφραση μιας ανισορροπίας (μη ορατή διαδικασία) που προσπαθεί να επανέλθει σε ισορροπία (ορατή διαδικασία). Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το όργανο πρέπει να θεωρείται μόνο ως το σημείο εκδήλωσης, μέσα από το οποίο προσπαθεί να εκφραστεί, η διαδικασία της θεραπείας. Σε καμία περίπτωση, δεν είναι η πρωταρχική αιτία! Η αιτία, αυτό το είδαμε ήδη, είναι η εσωτερική σύγκρουση, το έντονο στρες, το οποίο όταν λυθεί, ξεπεραστεί, επιτρέπει τη θεραπεία.
      Όταν αφαιρούμε το όργανο, δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά να αφαιρούμε ένα σημείο εκδήλωσης της ασθένειας. Και εάν η εσωτερική σύγκρουση μένει ακόμη ενεργή, ο οργανισμός θα βρει άλλα σημεία συνήθως γειτονικά, για να συνεχίσει να εκδηλώνει αυτό που έχει ανάγκη να εκδηλώσει. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάποιες γυναίκες, αφού υποβλήθηκαν σε ολική αφαίρεση στήθους, παρουσιάζουν γάγγλια ενώ άλλες όχι. Οι πρώτες δεν έχουν ακόμη λύσει το στρες που είναι υπεύθυνο για τον καρκίνο τους, και γι’ αυτό συνεχίζουν να έχουν συμπτώματα............................
      ....................................................................................................................
      Η νέα ιατρική του γιατρού Χάμερ
      Ο γιατρός Ρίκε Γκέερτ Χάμερ (Ryke Geerd Hamer) υπήρξε για πολλά χρόνια διευθυντής σε μια γερμανική κλινική. Η προνομιούχος θέση του, του επέτρεψε να συναντήσει πολλούς καρκινοπαθείς. Χάρις στις περιστάσεις, στην τύχη και στην λεπτομερή παρατήρηση, ο Χάμερ ανακάλυψε τους θεμελιώδεις νόμους που εξηγούν το μηχανισμό της εμφάνισης όλων των καρκίνων και όλων των ασθενειών. Στην περίπτωση αυτού του γιατρού, μπορούμε πραγματικά να μιλήσουμε για νόμους, αφού οι επαληθεύσεις που έγιναν από τον ίδιο και από άλλους ερευνητές και θεραπευτές έδειξαν ότι όλοι ισχύουν στις 100% των περιπτώσεων, πράγμα το οποίο δεν είχε ποτέ συμβεί έως τότε στην ιστορία της ιατρικής. Ο Χάμερ γι αυτή του την ανακάλυψη φυλακίστηκε.
      Ο ατσαλένιος νόμος του καρκίνου που διατυπώθηκε από τον Ρίκε Γκέερτ Χάμερ είναι ο εξής: “ Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που τις βιώνουμε χωρίς να τις εκφράζουμε. Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια.”
      Παρατήρησε λοιπόν ότι οι ασθενείς που είχαν καρκίνο των οστών, για παράδειγμα, είχαν όλοι βιώσει κάποιο σοκ, κάποιο στρες, κάποια έντονη και βίαιη (αιφνίδια) εσωτερική σύγκρουση κατά την οποία αισθάνθηκαν υποτιμημένοι. Επιπροσθέτως, παρατήρησε ότι σε όλους τους ασθενείς που είχαν προσβληθεί από τον ίδιο καρκίνο, είχε εμφανισθεί ένα σημάδι στην ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου τους. Έτσι, ανακάλυψε ότι σε κάθε τύπο στρες αντιστοιχούσε η ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου και το ίδιο συγκεκριμένο όργανο, πάντα το ίδιο.
      Ο καρκίνος των οστών αντιστοιχεί στην εσωτερική σύγκρουση της υποτίμησης. Ο καρκίνος των πνευμόνων στη έντονο φόβο του θανάτου. Ο καρκίνος του αριστερού στήθους σε μια γυναίκα δεξιόχειρα, στη έντονη εσωτερική σύγκρουση σε σχέση με ένα παιδί (πραγματικό, εικονικό, φανταστικό ή συμβολικό). Ο καρκίνος του δεξιού στήθους σε μια δεξιόχειρα γυναίκα αντιστοιχεί σε εσωτερική σύγκρουση γενικά με τον σύντροφο (σε μια γυναίκα αριστερόχειρα, οι αντιστοιχίες αντιστρέφονται). Ο καρκίνος του προστάτη αντιστοιχεί στη σεξουαλική εσωτερική σύγκρουση (πραγματική ή συμβολική) σε σχέση με τα παιδιά ή τους απογόνους (ή την ικανότητα δημιουργίας). Και ούτω καθεξής, για όλους τους καρκίνους.
      Αυτός ο νόμος έχει επιβεβαιωθεί εδώ και σχεδόν 20 χρόνια από εκατοντάδες θεραπευτές (εκπαιδευμένους από τον Χάμερ ή τους διαδόχους του), σε δεκάδες χιλιάδες ασθενείς, χωρίς εξαίρεση. Αυτό που είναι φανταστικό σε αυτήν την ανακάλυψη, είναι ότι ο μηχανισμός: «σύγκρουση – εγκέφαλος – όργανο» λειτουργεί και προς τις δύο κατευθύνσεις. Για να το πούμε και αλλιώς, όσο η εσωτερική σύγκρουση είναι ενεργή, η περιοχή του εγκεφάλου που δραστηριοποιείται δίνει διαταγή στη βιολογική διαδικασία να παραγάγει καρκινικά κύτταρα στο όργανο που διαλέχτηκε για να εκφράσει την ανισορροπία. Αντιθέτως, όταν το άτομο λύσει την εσωτερική του σύγκρουση (με οποιονδήποτε τρόπο και αν το κάνει αυτό) και βάλει τέλος στο έντονο στρες του, η ίδια περιοχή του εγκεφάλου αντιστρέφει το πρόγραμμα και δίνει αμέσως διαταγή στη βιολογική διαδικασία, να σταματήσει την παραγωγή καρκινικών κυττάρων και να καταστρέψει τον όγκο που έχει δημιουργηθεί στο όργανο …..........
      ....................................................................................................................................................
      Η ασθένεια, είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος στο πρόβλημα των “εσωτερικών συγκρούσεων”
      Εάν σταματούσα εδώ την παρουσίασή μου, θα σας άφηνα πιθανώς αμήχανους και με πολλές αμφιβολίες. Εάν δεν καταλάβουμε σε τι πραγματικά χρησιμεύει η ασθένεια, από βιολογική άποψη, οι θεραπείες μπορεί να φανούν μαγικές. Για να το καταλάβουμε αυτό, ο γιατρός Χάμερ έδωσε πρώτα-πρώτα ένα παράδειγμα παρμένο από την ζωική βιολογία: αυτό μιας αλεπούς που βρέθηκε σε κατάσταση μεγάλου στρες σχετικά με την επιβίωσή της.
      Ας φανταστούμε ότι μια αλεπού δεν έχει καταφέρει να πιάσει την παραμικρή λεία εδώ και τρεις μέρες. Βρίσκεται σε κατάσταση μεγάλου στρες σχετικά με την σωματική της επιβίωση, όταν επιτέλους, καταφέρνει να αιχμαλωτίσει ένα μικρό κουνέλι που περνάει από εκεί. Τη στιγμή που ετοιμάζεται να το δαγκώσει, να το ξεσκίσει, να το φάει, η αλεπού ακούει έναν από τους χειρότερους εχθρούς της να πλησιάζει: τον κυνηγό.
      Και τώρα η αλεπού μας βρίσκεται σε τρομερό δίλημμα, ανάμεσα σε δύο απειλές: εάν φάει το γεύμα της, για να ικανοποιήσει την ανάγκη της για τροφή, κινδυνεύει να σκοτωθεί με την κοιλιά γεμάτη · εάν το σκάσει, αφήνοντας τη λεία της, κινδυνεύει ίσως να πεθάνει της πείνας λίγο αργότερα. Για να βγει από αυτό το δίλημμα, αποφασίζει να καταπιεί ολόκληρο το πόδι του κουνελιού και να φύγει μακριά.
      Εκείνη την στιγμή, ένας άλλος κίνδυνος απειλεί την αλεπού: κινδυνεύει να πεθάνει από απόφραξη εντέρου, επειδή αυτό το ολόκληρο πόδι δεν μπορεί ούτε να ξανανεβεί από το στομάχι, ούτε να συνεχίσει τη διαδρομή του μέσα στο έντερο. Βρισκόμαστε, λέει ο Χάμερ, μπροστά σε μια έντονη και βίαιη εσωτερική σύγκρουση που σχετίζεται με την ανάγκη να χωνευτεί κάτι. Για να λύσει αυτό το πρόβλημα, ο εγκέφαλος ενεργοποιεί την τέλεια λύση που θα εξασφαλίσει την επιβίωση του ατόμου: ενεργοποιεί ένα πρόγραμμα παραγωγής πεπτικών υπερκυττάρων στα τοιχώματα του στομαχιού. Στόχος: η χώνεψη του ποδιού που έχει σφηνώσει στο στομάχι, να γίνει πέντε φορές πιο γρήγορα και πέντε φορές καλύτερα.
      Όσο ο στόχος δεν επιτυγχάνεται, ο εγκέφαλος συνεχίζει να διατάζει την παραγωγή αυτών των πεπτικών υπερκυττάρων που έχουν σαφώς ανώτερες επιδόσεις από τα κανονικά. Αλλά μόλις το πόδι χωνευθεί εντελώς, μια διαδικασία βιοανάδρασης ενημερώνει τον εγκέφαλο ότι ο στόχος έχει επιτευχθεί. Στη στιγμή ο εγκέφαλος βάζει τέλος στο πρόγραμμα της παραγωγής και δίνει διαταγή να εξαλειφθούν αυτά τα υπερκύτταρα, που θα απέβαιναν επικίνδυνα εάν παρέμεναν στο στομάχι.
      Μερικές ημέρες αργότερα, εάν ναρκώσουμε την αλεπού και εξετάσουμε τα τοιχώματα του στομαχιού της, θα μπορέσουμε να παρατηρήσουμε ουλές, μάρτυρες της πρόσφατης εξάλειψης των υπερκυττάρων. Συμπέρασμα: χάρη σε αυτόν τον προγραμματισμό, τον εγγεγραμμένο στη βιολογική διαδικασία εδώ και εκατομμύρια χρόνια, ο εγκέφαλος της αλεπούς διάλεξε την καλύτερη ανάμεσα σε όλες τις λύσεις, έτσι ώστε να εξασφαλίσει την επιβίωσή της.
      Το μόνο που δεν σας είπα ακόμη, είναι ότι αυτά τα υπερκύτταρα είναι αυτό που κοινώς αποκαλούμε, καρκινικά κύτταρα του στομαχιού ! Έτσι, σύμφωνα με τους Χάμερ και Σαμπά, βάσει επαληθεύσεων που έγιναν στο εργαστήριο, αυτό που αποκαλούμε καρκινικό κύτταρο έχει τις ίδιες λειτουργίες με ένα κανονικό κύτταρο, αλλά με πολλαπλάσιες επιδόσεις.
      Ένα καρκινικό κύτταρο στομαχιού χωνεύει πολύ πιο γρήγορα και δυνατά από ένα κανονικό κύτταρο. Ένα καρκινικό κύτταρο παγκρέατος παράγει πολύ περισσότερη ινσουλίνη, ένα καρκινικό κύτταρο του στήθους παράγει πολύ περισσότερο γάλα, ένα καρκινικό κύτταρο πνεύμονα έχει πολύ μεγαλύτερη ικανότητα ανταλλαγής οξυγόνου αίματος, ένα καρκινικό κύτταρο νεφρού φιλτράρει σαφώς περισσότερο, κ.λ.π..
      Ας σημειώσουμε, μια και το έφερε ο λόγος, ότι ο γιατρός Κλωντ Σαμπά (Claude Sabbah) γενίκευσε τις ανακαλύψεις του Χάμερ αποδεικνύοντας ότι όλες οι ασθένειες, όποιες και αν είναι αυτές (από την πιο καλοήθη ως την πιο σοβαρή), είναι αποτέλεσμα κάποιου σοκ ή στρες που το βιώσαμε χωρίς να το εκφράσουμε, και ενεργοποιούνται από τον εγκέφαλο, ως η τέλεια λύση για την εξασφάλιση της επιβίωσης.........................................
      ......................................................................................................................................
      ..........................................................................................................................................
      ...............................Συμπεράσματα..................................................................
      Στο τέλος αυτού του άρθρου, θέλω να βγάλω μερικά σύντομα συμπεράσματα. Πρώτα πρώτα, δεν υπήρξε στόχος μου να σας πείσω ότι οι πεποιθήσεις σας σχετικά με την υγεία και την ασθένεια είναι λανθασμένες. Ξέρω πολύ καλά ότι θα χρειαζόταν να παραθέσω πολύ περισσότερα, για να σας κάνω να αλλάξετε απόψεις. Στόχος μου ήταν να σας προτείνω μια θεώρηση του πώς θα είναι πιθανώς στο μέλλον η κατανόηση της ασθένειας και της θεραπείας. Εάν κάποια από αυτές τις ιδέες βρήκε απήχηση μέσα σας, σας προσκαλώ να εμβαθύνετε την έρευνά σας, να ενημερωθείτε, να διαβάσετε τα βιβλία που αρχίζουν τώρα να βγαίνουν σχετικά με το θέμα … Και κυρίως, να πειραματιστείτε μόνοι σας με τον εαυτό σας, όπως κάνω εγώ, εδώ και 18 χρόνια.
      Έπειτα, αυτή η θεώρηση μας κομίζει ένα εξαιρετικά καλό νέο: η ασθένεια δεν είναι μοιραία, δεν συμβαίνει ποτέ τυχαία. Που θέλει να πει, ότι αλλάζοντας τις συνήθειες συμπεριφοράς μας, τους τρόπους σκέψης μας, τη συναισθηματική ζωή μας, μπορούμε να εξαλείψουμε οριστικά την επήρεια των ασθενειών πάνω μας. Επιπλέον, ακόμα και αν κάπου κάπου αρρωσταίνουμε, δεν θα εξαρτόμαστε πια από τους θεραπευτές που βρίσκονται σε θέση εξουσίας σε σχέση με μας. Ξαναβρίσκουμε, επιτέλους, την αυτονομία μας, την ελευθερία μας, την αυτοκυριαρχία μας.
      Και τέλος, ως ασθενείς και ως πολίτες, έχουμε όλοι το καθήκον να ενημερώνουμε τον περίγυρό μας, όσο περισσότερο μπορούμε, γύρω από αυτές τις νέες έρευνες, έτσι ώστε η τρέλα που έχει καταλάβει την ιατρική, πολιτική και οικονομική εξουσία σε σχέση με κάθε τι το εναλλακτικό, να γελοιοποιηθεί, να αποδειχθεί ακατάλληλη, ξεπερασμένη. Όταν βλέπω τις διώξεις τις οποίες υφίστανται πολλοί θεραπευτές που έχουν επιλέξει να υπηρετήσουν πραγματικά την υγεία και τον ασθενή (και επομένως να μην υπηρετούν πια τα συμφέροντα των μεγάλων φαρμακευτικών ομίλων), γνωρίζω ότι αυτή η νέα μορφή ιεράς εξέτασης δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν θα είμαστε αρκετοί για να πούμε ευθέως στους κλασσικούς γιατρούς μας, αυτό που πραγματικά μας θεράπευσε. Αλλιώς, η ασθένεια θα παραμείνει για πολύ ακόμη στα χέρια αυτών που έχουν πάρει την εξουσία πάνω στη ζωή μας και το σώμα μας. Έχουμε τον κόσμο που μας αξίζει.”} Jean-Jacques CREVECOEUR

      ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ  πηγαινετε στο παρακατω ling..
      ......ευχαριστουμε τη σελιδα για τις πληροφοριες.....